سلام به داداش جابر،
سلام برای همه ی زحمت کشای تئاتر جابر:
بهتون خداقوت میگم که انقدر خلاقانه و انقدر هوشمندانه برای تبلیغ تفکر انقلابی و مذهبی و الهی تلاش میکنید .
خداقوت میگم بهتون که شروع کردین با روشهای نو بچه هارو هدایت کردن.راستش فکر میکردم توی تئاتر یسری خشک مذهب میبینم که سیخ وایسادن و دیالوگ میگن.خیلی تاثیرگذاربود!میدونم که کاملا جهادی و با بودجه کم چقد کارکردین...
سلام
نمی دونم الان که این نامه و برات مینویسم
چرا دارم گریه میکنم
اصلا نمی دونم چه حوری شروع کنم
فقط دارم برات می نویسم
نمیدونم چی صدات کنم ولی جابر نمیدونم چیکار کردی با من ولی چرا داشتی حرفرهای منو میزدی
از کجا میدونستی من میگم
شهادت هدف نیست عشقه اخه کسی که هدفش شهادته که شهید نمیشه
شهادت عشاق رو میطلبه
مهم ترین چیزی که یاد گرفتم از جابر رفتار و اخلاقش بود
رفتارش با مادرش و خانوادش، با دوستاش...
اینکه تمام تلاشش این بود که خدمت کنه و حرفای حضرت آقا رو بهش عمل کنه و با تمام وجود آقا رو هم دوست داشت هم قبول داشت..
این تلاش و پشتکارش واقعا تحسین برانگیز بود که نا امید نمیشد شب و روز تلاش می کرد...
و واقعا اخلاص رو در بازی بچه ها دیدم وااقعا...
انگار زندگی میکردن با جابر...
باسلام و عرض خسته نباشید خدمت تمامی بازیگران،کارگردان و نویسنده خستگی ناپذیر تئاتر جابر💚
من از طریق خواهرم در سبزوار با این تئاتر زیبا آشنا شدم
شاید زبانم قاصر از این باشد که وصف کنم اما تااین حد از طریق توصیفات خواهرم عاشقش شده بودم که قبل ازینکه در سبزوار اجرا شود و من حتی یکبار آن را دیده باشم از عشق به شهید جابر خوابش را دیده بودم
جابر مسیح من:
وقتی روی سن اومدی دیگه همه ی وجودم برای تو تعظیم کرد
من توان استقامت نداشتم
یکهفته از اومدنت و رفتنت گذشت ، و تمام این مدت تو خونه ام، میترسم از بیرون رفتن، از دیدن ادمهایی که هیچ شباهتی به تو، به انسان ندارن، انقدر برات نوشتم که دیگه واژگانم خالی شده , من همونم که تو فقط بخاطر من اومدی، پارک ، پردیس، تهران ، جابر
